Wordt het ons makkelijk of moeilijk gemaakt?

We zijn heerlijk dik twee weken in Nederland geweest en wat is boodschappen doen daar toch een pretje. Ik doe letterlijk dansjes in de supermarkt. Alles bijna te krijgen in 1 supermarkt of natuurwinkel.
Toch kwam ik er wel achter in de supermarkt dat het de consument erg gemakkelijk of juist erg moeilijk wordt gemaakt.
Schappen vol met koeken, snoep, frisdrank en chips. Schappen vol met beleg, allerlei soorten brood, maar ook schappen vol pakjes en zakjes.
Boodschappen doen wordt door veel mensen wellicht als gemakkelijk ervaren. Alles is te krijgen. Zin in nasi? Dan even een zakje nasi kruiden halen. Zin in een lekkere salade voor op brood? Genoeg salades in verschillende smaakjes te krijgen. Even geen zin in zelf koken? Ook daar speelt de supermarkt goed op in, want er zijn genoeg kant en klare maaltijden te krijgen; ook 'gezonde'.

Pakjes en zakjes in overvloed

Maar als je van al deze pakjes, zakjes, salades, beleg, kant en klare maaltijden en ja zelfs van de broden de ingrediënten lijsten leest is het schrikken. Vol additieven en  suiker waar je het niet verwacht.
Suikervrij en zonder E-nummertjes eten word je bijna onmogelijk gemaakt! Het is dan echt een ware zoektocht in de supermarkt.

Een aantal persoonlijke ervaringen in de gewone supermarkt:

Dadels kopen: er zijn van verschillende merken dadels te koop in de meeste supermarkten. De meeste hadden toch een E-nummer. E-200 nog wat. Alles in de 200 tot 252 zijn conserveermiddelen en is een additief die je moet vermijden. In de meeste onderzoeken is aangetoond dat dit een giftig additief is en gevaarlijk is voor onze gezondheid.
Dus zie ik een nummer in de 200, dan vermijd ik deze maar al te graag. Alle pakjes dadels gelezen en bekeken.... uiteindelijk een pak gevonden waar de ingrediënten heel duidelijk was: ontpitte biologisch geteelde dadels. Kijk zo kan het ook!

Kokosmelk: hier schrok ik van. Een heel assortiment met kokosmelk en de duurste had de meeste additieven en zelfs toegevoegde suiker. Eigenlijk was de goedkoopste de beste: kokosmelk en water. Geen additieven, geen suiker, zoals het hoort.

Speltbrood bij de supermarkt: een lijst van ingrediënten, met onder andere tarwe en suiker. Twee ingrediënten die ik niet in mijn speltbrood wil hebben. Deze konden we laten liggen in de supermarkt.

Kruiden: ik neem graag kruiden mee in mijn koffer naar hier. Toch moet je ook van je kruidenpotjes goed de ingrediënten bekijken, want suiker zit in een groot deel van de kruiden. Nu heb ik het niet over de pakjes en zakjes zoals nasi en bami kruiden (Deze zitten vol additieven en vooral nummer E-621 (mononatriumglutamaat) wordt veel toegevoegd.) Maar over de potjes kruiden, zoals viskruiden of gehaktkruiden. Het is even zoeken, maar er zijn gelukkig nog pure, gedroogde kruiden te vinden.

Ook bij de biologische afdeling van de supermarkt raad ik aan om de etiketten te lezen als je suikervrij wilt leven. Er wordt veel rietsuiker gebruikt in deze producten. Nu is biologisch geteelde rietsuiker natuurlijk beter dan gewone witte suiker. Ik wil met mate suiker eten, daarom heb ik veel van deze biologische producten terug gelegd. Heb ik het niet in huis, kan ik het ook niet eten ;-)

Dus wel dansjes in de supermarkt, maar ik ontdekte ook de keerzijde van alles wat te krijgen is in de Nederlandse supermarkt. Het wordt de consument moeilijk gemaakt om puur natuur te eten.

Schappen vol verleiding